Çocukların hepimizin çocukları olduğunu hatırladığımızda, daha çok çocuk, çocukluğunu yaşayabilme şansını bulabilir:
Türkiye nüfus açısından dünyanın en kalabalık 20 ülkesinden biridir. Ülkede 1927 yılında yapılan ilk nüfus sayımında ülke nüfusu 13.8 milyon iken 2008 yılı sonunda nüfus 71.5 milyondur. Ülkede nüfus artış hızı düşmekle birlikte, bu artış hızı halen diğer OECD üyesi ülkelerden, gelişmiş ülkelerden ve geçiş dönemindeki ülkelerden daha yüksektir. Binyıl Kalkınma Hedeflerinin (BKH) gerçekleşmesi gereken yıl olan 2015’e gelindiğinde ülke nüfusunun 80 milyonu aşması beklenmektedir.
Çocuklar ülkenin en geniş nüfus kesimini oluşturmaktadır. Yapılan son tahminlere göre 19 yaşından küçük 29 milyon kişi toplam nüfusun yüzde 31.5’ini oluşturmaktadır. Daha ayrıntıya inilirse, 0-4 yaş grubundaki çocuk sayısı 6 milyon, 5-9 yaş grubundaki çocuk sayısı 6.32 milyon, 10-14 yaş grubundaki çocuk sayısı 6.47 milyon, 15-19 yaşlarındakiler de 6.19 milyondur.
2008 yılında 15 yaşından küçükler arasında gıda ve gıda dışı yoksulluğun yaygınlığı %24.5 idi ve bu sayı genel yoksulluk oranının 7.32 puan üzerindedir. Başka bir deyişle, 15 yaşından küçük 4.6 milyon çocuk (18 yaşından küçükler alınırsa belki de 5.5 milyon çocuk) ülkedeki genel yoksulluk sanırının altındadır. 15 yaşından küçükler söz konusu olduğunda kentlerde %14.5 olan yoksulluk oranı kırsal kesimde %44.9 gibi yüksek ürkütücü bir düzeye çıkmaktadır.
3-5 yaş grubundaki çocukların toplam yüzde 22.53’ü (kızlar için yüzde 22.08, erkekler için yüzde 22.9) okul öncesi eğitime devam etmektedir ve okul öncesi eğitime gidenler çoğunlukla ülkenin daha gelişmiş bölgelerindeki üst gelir gruplarından kentli ve eğitimli kadınların çocuklarıdır. 60-72 aylık gruptan okul öncesi eğitimin kapsadığı çocukların oranı 2008-2009 döneminde %50’ye ulaşmıştır. Bununla birlikte dezavantajlı gruplara mensup çocukların okul öncesi eğitimden yararlanma olasılıkları daha düşüktür.
Çocuk işçiliği olgusu ise kentlerdeki kayıt dışı sektörde, mevsimlik tarım işlerinde ve ev hizmetlerinde (sonuncusunda özellikle kız çocuklar) görülmektedir. Türkiye İstatistik Kurumu (Turkstat) tarafından Nisan 2007’de açıklanan rakamlara göre 6-17 yaş grubundan 958 bin çocuk 2006 yılında bir tür ekonomik faaliyet içinde yer almaktadır. Bu da söz konusu yaş grubundaki çocukların %5.9’unu oluşturmaktadır. 6-14 yaş grubu alındığında ise bu yaş grubunda çalışan çocuk sayısı 320 bin veya toplam çağ nüfusunun %2.6’sıdır. Bu çocuklardan 124 bini okula gitmemektedir.
(Kaynak:http://www.unicef.org.tr/)
Çocuk işçiliği olgusu ise kentlerdeki kayıt dışı sektörde, mevsimlik tarım işlerinde ve ev hizmetlerinde (sonuncusunda özellikle kız çocuklar) görülmektedir. Türkiye İstatistik Kurumu (Turkstat) tarafından Nisan 2007’de açıklanan rakamlara göre 6-17 yaş grubundan 958 bin çocuk 2006 yılında bir tür ekonomik faaliyet içinde yer almaktadır. Bu da söz konusu yaş grubundaki çocukların %5.9’unu oluşturmaktadır. 6-14 yaş grubu alındığında ise bu yaş grubunda çalışan çocuk sayısı 320 bin veya toplam çağ nüfusunun %2.6’sıdır. Bu çocuklardan 124 bini okula gitmemektedir.
(Kaynak:http://www.unicef.org.tr/)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder